Details

Created: 23 July 2022

‘Ik heb nog nooit hoeven te zien wat jij beschrijft….. en toch heb ik het nu gezien’. Het was een reactie op een onlangs geplaatst bericht op Linkedin. Het waren de lieve woorden van een vroegere kennis die me weer bewust maken van de dingen die ik onder ogen krijg en vat ze op als een mega compliment. Toen ik in dit vak begon zei mijn leidinggevende altijd: ‘Je moet niet willen zien wat je niet hoeft te zien’ en tijdens mijn klinische lessen roep ik altijd dat er niet veel is wat ik niet heb gezien. Of het nu gaat om een lichaam in verre staat van ontbinding, een aangrijpende moordzaak of een confronterende zelfdoding, alles heeft er in de afgelopen 21 jaar voor gezorgd dat ik ben geworden wie ik nu ben. Beetje dwars, beetje bot, soms emotioneel, maar vooral een man met passie voor zijn vak. De vraag of ik ga beginnen aan mijn tweede boek dendert regelmatig door mijn hoofd, maar ben bang dat de kracht vanuit het eerste boek niet zo goed is te evenaren. Zie het als faalangst of zo, bang om jullie niet denkbeeldig mee te kunnen nemen naar mijn dagelijkse bezigheden: de dood van een ander. Waar ik op dit moment erg druk mee ben, is mensen tijdens mijn klinische lessen mee te nemen in de realiteit en – ook daar – je denkbeeldig mee te nemen in mijn wereld. Het is dan ook een geweldig compliment dat mensen uit de (palliatieve)zorg ineens volop bij de lessen aanwezig zijn. Mocht je mijn boek bij je hebben tijdens de vakantie, dan hoop ik dat je na het lezen net als haar kunt zeggen: ‘Ik heb nog nooit hoeven te zien wat hij beschrijft….. en toch heb ik het nu gezien’ Mijn boek: 'Altijd werken in emotie'

Details

Created: 20 July 2022

Wat een verspilling, de draagtassen vol medicijnen die ik mee krijg na een overlijden. Ik neem ze mee als een soort van service, om ze vervolgens naamloos bij de apotheek in te leveren. Maar werkelijk, ik wil niet overdrijven, maar heb alleen dit jaar al wel een aanhanger vol met niet opgemaakte medicijnen weg gebracht. Dat moet toch anders kunnen? Dozen vol met Naproxen, Metoprololsuccinaat, Morfinesulfaat, Prednisolon en dozen vol, maar dan ook echt dozen vol met Macrogol. Zomaar willekeurig er een paar namen er tussen uit gehaald. Wat een rare wereld, begrijp er niks meer van.

Details

Created: 17 July 2022

‘Ik zit hier met verdriet al zie je dat niet’. Woorden die me aangrepen en me zijn bij gebleven. Een moeder die haar zoon heeft verloren aan een niet te winnen strijd. Laat ik ze wel of niet binnenkomen, de emoties van mensen die een dierbare hebben verloren. Een vraag die ik met een ja kan beantwoorden. Verdriet van een ander komt niet op dezelfde manier binnen als vrolijkheid, maar ze maken me soms wel blij. Door te luisteren naar de wensen van de nabestaanden, zijn er soms dingen haalbaar waar velen niet bij stil hebben gestaan. Ook een luisterend oor is in sommige gevallen al voldoende om rust te creëren in situaties waarbij de emoties zeer hoog op kunnen lopen. Misschien is luisteren naar een ander wel het meest waardevolle wat ik kan bieden aan de nabestaanden, want horen en begrijpen wat de ander zegt zal uiteindelijk de actie die daaruit voortvloeit gaan bepalen. Ik heb het in mijn boek wel eens benoemd, ik kom binnen met een traan en ga weg met een knuffel. Ik meen het echt, ik heb een super vak!

Details

Created: 09 July 2022

Deze kwam toch iets te dichtbij. Eigenlijk wilde ik schrijven dat deze me iets te ranzig was, maar moet wel een beetje beleefd blijven. Met enige regelmaat krijg ik te maken met overledenen waarbij lekkages en geurvorming voor velen al over de top zijn. Juist deze dingen laten me stralen en weet eerlijk gezegd niet zo goed waar mijn grens ligt qua ranzigheid. Maar vandaag had ik hem te pakken… Zoals in mijn boek al beschreven, brengen bepaalde geuren me terug naar situaties waar ik werk gerelateerd mee geconfronteerd ben. Als voorbeeld: Rijdend langs een boerderij met maispulp, brengt me dat weer terug naar de vele water lijken die ik onder handen heb gehad. De zure lucht laat me in gedachten lichamen zien die weken in het water hebben gelegen en waarbij de huid al los begint te laten. Maar dat was niet waarvan ik zo over de top raakte. Vliegen, vele vliegen heb ik rond, in en uit een lichaam zien komen. Van die groene grote vliegen die tijdens het verzorgen op je voorhoofd en neus gaan zitten. Nu je weet waar mijn groene vliegen vandaan komen, begrijp je ook dat ik verwacht dat er iets aan de pootjes van deze vliegen is blijven kleven. Heb je daar een beeld bij? Even op het terras met een Latte, broodje gezond en een taartje. En laat nou net midden op mijn heerlijk slagroomtaart zo’n groene vlieg landen. Een terras ver weg van de overledene en verdorie toch nog zo’n grote groene vlieg midden op mijn slagroom. Oeh deksel, dat was wel even een dingetje. Ik heb het puntje slagroom er uit geschept en dat op een tak naast het terras van mijn vorkje geveegd. Maar geloof me, deze taart was psychisch minder fijn dan dat ik zou willen. Ik zag opeens weer een groene, onherkenbaar opgezwollen overledene, waarbij de maden over zijn lichaam rolden en de vliegen op mijn voorhoofd belanden. Eet smakelijk!

Details

Created: 08 July 2022

Mijn werkzaamheden gaan verder dan velen denken. Soms zelfs tot in het graf. Een bodyseal is soms een prima oplossing om een overledene thuis te houden, maar om er mee begraven te worden is niet de beste optie. Daarom maak ik het bespreekbaar en overleg ik met de betrokken partijen waar en wanneer voor hun het beste tijdstip is deze seal weer te verwijderen. De ene familie kiest ervoor om dit voor de plechtigheid te doen (neem in deze keuze ook de geurvorming mee) en de andere familie kiest ervoor om dit net voor het sluiten van het graf te laten doen. Vanzelfsprekend gebeurt dit respectvol en op een waardige manier. Sommige crematoria stellen óók als voorwaarde dat de seal wordt verwijderd, maar over het algemeen mag je prima gecremeerd met deze bodyseal. Wil je weten waarom we deze seal gebruiken, neem dan een kijkje op mijn website. Hier is de directe link naar het artikel: Bodyseal

Details

Created: 05 July 2022

Wondjes maken op een beurs en wat uitgelachen worden door mijn assistent. Maar het is best een serieuze zaak. De materialen die ik gebruik om wondjes te maken, die materialen gebruik ik ook om een wond in een overledene te dichten. Regelmatig krijg ik de vraag of ik een cursus camouflage en make-up kan geven, maar ben er voor mezelf nog niet uit of ik dat in de praktijk ga uitvoeren. Ik heb al de cursus airbrush en denk eerlijk gezegd dat je daar meer aan hebt. Airbrush gebruik ik met regelmaat, wegwerken van groene verkleuring, de gevalletjes Hugo (zie mijn eerdere posts over verkleurde overledenen), bril hematomen en natuurlijk de gele overledenen die na een leverziekte geel/ oranje/ bruin verkleuren. Tja, waarom zou ik me dan focussen op een cursus complexe restauraties als je waarschijnlijk veel meer mensen kunt helpen met een airbrush. Als je geïnteresseerd bent in een cursus airbrush, dan kijk je hier: Cursus airbrush