Nog even en dan neem ik afscheid van mijn huidige wagen. Toen ik na de klinische les door het Drentse dorpje Annen reed, zag ik een gele wagen staan, waar de letters Special Death Care op pronkten. Even een conflict in mijn hoofd. Wat? Wie heeft daar een wagen waar mijn bedrijfsnaam op staat? Ik trap stevig op mijn rem en spring uit de wagen. Op dat moment begin ik te beseffen, dat dit mijn toekomstige wagen is en daar staat te wachten op de keuring van het RDW. Ik zet mijn huidige wagen met de snuit tegen de toekomstige aan en schiet er een plaatje van. De nieuwe wagen zal worden ingezet om nabestaanden minder ongelukkig te maken. In de wagen kunnen lichaamsdrainages, thanatopraxie, balseming, reconstructies en bodyseal gaan plaatsvinden. Ook voor het gekoeld overbrengen van een overledene is de wagen geschikt, maar dit zal niet het hoofddoel worden. Ik ben van mening dat daar mooiere wagens voor beschikbaar zijn en ik haal daar voor mezelf te weinig positieve energie uit. Laat mij doen waar ik goed in ben, variërend van lesgeven, confrontaties begeleiden tot het weer toonbaar maken van een overledene. Wat ik beleef en doe, schrijf ik van me af in mijn columns en boeken.

Wagenpark SpeciAL Death Care

Een familieagent die plotseling op mijn pad kwam. Het resulteerde in een zakelijke koffie met heerlijke koek. Ik denk dat we elkaar 90 minuten hebben gesproken, alhoewel, hij was meer aan het woord dan ik. Ik dacht dat ik veel kon praten, maar geloof me, deze familieagent kon kletsen, sodeju. We zitten beiden al jaren in het vak en tijdens deze koffie kwamen veel zaken naar boven. Het bijzondere aan deze 90 minuten, was het aantal moordzaken, waarin we beiden onze expertise hebben ingezet. Nu, terwijl ik dit schrijf, denk ik terug aan ons gesprek en realiseer me dat er wel bijzonder veel moordzaken zijn geweest, waarbij kinderen de dupe zijn geworden, of waarbij de partner de andere partner om zeep heeft geholpen. Mensen zijn best wreed voor elkaar. Ik heb geen idee hoeveel precies, maar in de laatste 20 jaar dat ik werkzaam was, heb ik er toch echt wel tientallen voorbij zien komen. Ik denk zelfs serieus dat het er met gemak meer dan honderd zijn geweest. Dat is toch bizar? Het doel van onze koffie, was om te zien of we in een grotere groep onze ervaringen kunnen gaan delen. Een soort ochtendsessie waarbij we leren van elkaars ervaringen. Ik sta er in elk geval voor open. Het doel: Nabestaanden op een breder vlak kunnen begeleiden, niet alleen oog hebben voor het slachtoffer, maar ook voor de nabestaanden en de hulpverlener(s).

Edwin Spieard - Special Death Care

En toch vind ik dat lastig. Ondernemers die niet met mij samen willen werken, maar nadat er problemen zijn ontstaan, via omwegen vragen om mijn advies. Wees dan zo dapper om mij persoonlijk te bellen voor advies, maar laat daar niet iemand anders voor opdraaien, met één of ander verhaal die kant noch wal slaat. Niet iedereen wil met mij samenwerken en dat snap ik. Mijn communicatie is niet altijd wat men wil horen en niet iedereen kan een persoonlijke klik met mij hebben. Maar qua kennis en ervaring doe ik het volgens mij best goed. En door mijn ervaring, weet ik dat een ingrijpende behandeling soms gunstiger is om niet uit te voeren. Soms kun je nabestaanden minder ongelukkig maken door ‘nee’ te zeggen. Thanatopraxie (waarbij bloed wordt vervangen door chemicaliën) is een ingrijpende behandeling. Op het internet leest men vaak het positieve, maar laten we eerlijk zijn, het is een ingrijpende behandeling die veel anatomische kennis vergt van de behandelaar. Een ervaren thanatopracteur weet, dat deze behandeling op baby’s en kinderen, enorm veel vraagt van een thanatopracteur. Het emotionele aspect voor de ouders en de behandelaar ligt hoog en niet altijd zal ik persoonlijk adviseren dit traject in te gaan. Als blijkt, dat na een behandeling niet wordt bereikt wat men had gehoopt, dan is de teleurstelling megagroot. Ik zal bij een aanvraag mijn gewaardeerde collega adviseren, simpelweg omdat hij iemand is met meer kennis er ervaring op dit vakgebied. Ik neem als voorbeeld hersenvliesontsteking. Overleden baby’s gaan na hun overlijden soms snel in conditie achteruit. Verkleuring, rood en paarse vlekken en als je pech hebt, worden deze vlekken binnen 12 uur enorm donker. Het is zeer onaangenaam om te zien en een ervaren thanatopracteur, die begrijpt dat deze ingrijpende behandeling (thanatopraxie) een grote uitdaging gaat worden. Ook bij een ‘Hugootje’ zal thanatopraxie niet meer mogelijk zijn. Iemand die plotseling is overleden, binnen 12 uur begint op te zwellen, donker verkleurt in het gezicht, dikke lippen krijgt, lekkage uit de neus en vervolgens gezwollen ogen krijgt, die noem ik een ‘Hugootje’. Als je dit patroon weet te herkennen (begint met – niet weg te drukken – vlekken in het gelaat), dan hoef je geen thanatopraxie te starten. Het is een kansloze actie en een niet te behalen wens om de overledene er weer mooi uit te laten zien. Ik voer geen behandeling uit om het ‘doen’. Ik voer alleen mijn werkzaamheden uit als het meerwaarde zal bieden voor de overledene en de nabestaanden. Fik me gerust af, negeer mijn advies, maar kom achteraf niet bij me miepen via omwegen. Maak bij een buikpunctie of thanatopraxie gebruik van ervaren en goed geschoolde mensen en laat niet prikken in een overledene om het prikken.

Voor alle mensen die mij buitensloten tijdens de C periode, die ervoor hebben gezorgd dat ik na een reconstructie van een verkeersslachtoffer in mijn eentje op het koude terras mijn maaltijd mocht nuttigen, niet meer welkom was in winkels en in mijn broek moest poepen als ik tijdens een lange rit hoge nood had, deze mensen wil ik graag laten weten, dat ik met liefde hun plotseling gestorven dierbare zal verzorgen. Ik voel geen haat, maar besef je goed dat jullie niet zo aardig voor me zijn geweest. Laten we voor elkaar zorgen, zeker tijdens het verlies van een dierbare, in moeilijke periodes en in een wereld zonder oorlogen en geweld. Direct na de aardbeving in Turkije hielp iedereen elkaar, zonder veroordelingen over geloof of vaccinaties. Nergens heb ik eerder zo veel liefde ervaren. Dus we kunnen het wel en heb het met eigen ogen gezien. Nu mis ik wereldwijd de saamhorigheid, het respect en de liefde voor elkaar. Dat wilde ik even kwijt.

Edwin Spieard - Special Death Care

Mijn 3e boek, ik ben er druk mee. Ik was eraan begonnen, maar had het een tijdje links laten liggen. Het boek over de aardbeving in Turkije (mijn 2e boek) had nogal wat tegenslag. Een kapotte pers, gelekte inkt door vele pagina’s en een zending die door de transporteur buiten in de regen was achtergelaten, zorgde ervoor dat er ruim 2000 exemplaren richting de papier recycling zijn gegaan. Hierdoor was ook de zin om aan een 3e boek beginnen gereduceerd tot nul. Maar eerlijk is eerlijk, ik heb alweer veel meegemaakt en deel mijn ervaringen en belevenissen graag opnieuw met jullie. Het zal nog zeker een jaar in beslag nemen, maar het plan is om in 2026 mijn nieuwe boek aan te bieden. Samen met Kim Spieard ga ik het wederom uitgeven in eigen beheer, zo bespaar ik vele kosten en hoeft de prijs – om er zelf ook iets aan over te houden – niet abnormaal hoog te zijn. Het boek zal gaan over de dingen die ik mee maak en geef ik een kijkje in mijn privéleven. Emotionele verhalen, maar ook verhalen met humor en verbazing, allen waargebeurd. Geef me nog een aantal maanden om er iets leuks (en leerzaams) van te maken, dan komt het helemaal goed.

Edwin Spieard - Special Death Care

Een deurbel was er niet, dus klop ik iets harder dan normaal op de kleine groene deur. Een vrouw op leeftijd doet de deur open, ik schat dat ze dik in de 80 is. Ik pak haar rimpelige hand vast, een hand waaraan je kunt zien en voelen dat deze dame al een heel leven achter zich heeft. ‘Meid, ik kom u helpen’. Op haar gezicht verschijnt een glimlach, ‘fijn dat u er bent, ik maak me wat zorgen om mijn man. Hij ligt hier in dit kamertje, maar zijn buik is veel dikker dan normaal. Straks ploft hij nog uit elkaar.’ Ik loop met haar mee naar het kamertje waarin haar man ligt opgebaard. ‘Ach, dit is allemaal niet zo spannend en los het voor u op. Maar mag ik vragen waarom uw man zo’n blauw oog heeft? Hoe zou u het vinden als ik zijn buik weer slank maak en zorg dat die blauwe plek rondom zijn oog onzichtbaar wordt gemaakt?’ Het kleine vrouwtje tilt - om me goed aan te kunnen kijken - haar hoofd omhoog en pakt met haar beide handen 1 hand van me vast. ‘Dat zou heel fijn zijn. Hendrik zakte zo maar in elkaar, hij riep mijn naam nog, maar weet u, ik ben een oude vrouw en kon hem niet opvangen. Hij raakte met zijn hoofd de punt van de tafel en daar lag hij. Het laatste wat ik van hem gehoord heb was mijn naam. Ik neem de tijd voor deze dame, laat haar haar verhaal doen en beloof haar dat ik mijn uiterste best zal doen om er weer een knappe man van te maken. Maar inwendig maakte ik me wel een beetje druk. Ik begrijp niet zo goed waarom deze man op deze manier was opgebaard. Het is een kleine moeite om een blauw oog weg te werken, het kost me hooguit 15 minuten, maar kan een verschil maken van dag en nacht. Als je het gezicht - nadat ik haar man had gecamoufleerd – van deze dame had kunnen zien, dan weet ik zeker dat je had gewild dat je dit zelf had gedaan. Een onbetaalbare glimlach was het grootste ‘dankjewel’ die ik had kunnen krijgen. Met jouw kennis in 15 minuten iemand minder ongelukkig maken, wie wil dat nou niet? Camoufleren kan ik je leren, in mei 2025 gaan we weer van start. Vanzelfsprekend is niks geleerd, niks betalen. Na afloop van de cursus neem je de materialen - met een vol gegeten buik - mee naar huis. Meer informatie

Edwin Spieard - Special Death Care

Opnieuw 1 kilometer bodyseal besteld, dit staat gelijk aan ongeveer 200 bodybags. De vorige 1000 meter die ik samen met een collega had besteld is alweer op. Als ik binnen mijn eigen bedrijf kijk, dan is er sinds 2021 een enorme toename. Wat ik al eerder schreef, had ik in 8 maand tijd een toename van 259% bodyseal. Dit was gemeten over de periode januari t/m augustus 2020 en dezelfde periode in 2021. Bodyseal gebruik ik voornamelijk bij overledenen, waarvan de conditie het niet langer toelaat om deze overledenen zonder problemen op te baren. De lichamen lekken, ruiken enorm en zijn meestal binnen 1,5 dag onherkenbaar geworden. Nu terugkijkend zijn het veelal de plotselinge overledenen, hebben overgewicht en betreft het veelal de mensen zonder een hals/ nek (no neck). Ik heb de Fleur Agema aangeboden om met mij in contact te treden, omdat ik me werkelijk zorgen maak over het aantal plotselinge sterfgevallen. Tot op heden heb ik geen reactie mogen ontvangen. Ook de veranderingen in het bloed worden nog steeds aangetroffen. In mindere mate, maar nog steeds is het bloed in vele overledenen stroperig, klonterig en erg donker van kleur. In mijn eerdere post heb ik er al vaak over geschreven (scroll gerust eens op deze pagina). Meer uitleg over bodyseal vind je op mijn bodyseal pagina.

Edwin Spieard klinische les