Details

Created: 06 February 2022

Echt diep respect, dat is wat ik voor hem heb. Hij is niet meer de jongste en gekscherend noem ik hem de Muppet, 1 van de oude mannetjes die daar boven op het balkonnetje zit te babbelen. Hij is de man die door zijn uitstraling en verhalen je absoluut een glimlach gaat bezorgen. Een beetje de komiek van het pand, maar een komiek die weet wanneer hij nabestaanden met open armen en een warm gevoel moet ontvangen. Omdat mijn vakgebied best specialistisch is, rijd ik relatief veel kilometers om nabestaanden minder ongelukkig te maken, en overal word ik hartelijk ontvangen. Maar als ik richting Hoogezand stuur, dan ontstaat er toch iets van blijdschap in mijn hoofd. Al is het midden in de nacht, al is het kerstavond of zondag, altijd, maar dan echt altijd heeft hij een gehaktbal voor de mensen die werkgerelateerd een bezoek brengen aan zijn pand. Je mag zelfs kiezen, mayo, ketchup of mosterd. Wat ik zei, diep respect voor iemand die zich al zo vele jaren inzet om ook de mensen die werkzaam zijn in de uitvaart een warm welkom te geven. Ik hoop je nog een tijdje te mogen ontmoeten vriend, Herman bedankt!

Details

Created: 01 February 2022

Leven na de dood, tis niet zo ver van mijn bed. Zoals ik me inzet om na het overlijden afscheid nemen mogelijk te maken, zo zijn er ook professionals die na een overlijden middels donatie ernstig zieke of gewonde mensen weer een kans op nieuw leven kunnen geven. Daarom is het helemaal niet zo verkeerd om me te verdiepen in andermans professie. Wat een mega organisatie werkt er met elkaar achter de schermen om samen van de dood weer een nieuw leven te maken. Petje af!

Details

Created: 18 January 2022

Niet iedereen begrijpt mijn communicatie op de manier zoals ik hem had bedoeld. Misschien leuk om eens luchtig uit te leggen wat ik bedoel met de woorden die tijdens een klinische les nogal eens door het lokaal worden geslingerd. Let op, even een voorbeeld: Tuitmondje. In mijn hoofd is dat een mond van een overledene die gehecht is, maar zo strak is aangetrokken, dat de goudvis van opa begint te lijken op de mond van deze overledene. Nee, ik bedoel dat niet onrespectvol richting de overledene, maar probeer op deze manier aan te geven, dat dit mondje vast niet is zoals de familie opa heeft gekend. In mijn boek heb ik ook geschreven over ‘de Winschoter’. Maarja, wat bedoel ik daar nu eigenlijk mee? Nee, niet elke Winschoter is zoals ik ‘de Winschoter’ in mijn hoofd heb, maar ‘de Winschoter’ zoals ik hem bedoel, is een overledene die absoluut niet past in een standaard kist, die een groter graf nodig heeft en tijdens de opbaring voor veel lekkage, geurvorming en problemen gaat zorgen. Maar hoe is deze naam dan ontstaan? Nou dat leg ik je uit. Jaren geleden stond er ergens een artikel in de krant dat in Winschoten de meeste cafetaria’s per vierkante kilometer waren en de bevolking daar wat dikker was dan elders in het land. Tja, toen ging mijn fantasie op de loop en ontstond ‘de Winschoter’. Maar voel je niet aangevallen, het is alleen een verzonnen woord en geef hiermee niet aan dat elke Winschoter te dik is. Next? Dat is de ‘no neck’. Dit past wel een beetje bij ‘de Winschoter’. Een persoon die de schouders hoger heeft dan het hoofd (extreem uitgelegd, maar dan wordt het tenminste duidelijk). Deze overledenen blijven met regelmaat niet in optimale conditie tijdens een opbaring. Bij een overledene met ‘no neck’ past ook wel het woord ‘hamsterwangen’. Nou, die hoef ik niet uitleggen toch? Liggend op het kussen ontstaan er van die dikke bulten naast de kin, alsof….. Dus dat. En ook ‘hamsterwangen’ bij een overledene laten mijn alarmbellen aan gaan, zeker als ze pas zijn ontstaan op de 2^e of 3^e dag. Dan is de ontbinding al hoog ingezet en zal er daarna in vele gevallen lekkage uit de neus en mond ontstaan. Nieuw toegevoegd zijn de woorden ‘gevalletje Hugo’. Uit het niets zwellen sommige overledenen binnen no-time op tot een ‘Winschoter’ met ‘hamsterwangen’, waarbij de schouders en het hoofd paars/ blauw tot zwart zal gaan verkleuren. Tevens zal het gelaat vol met vlekken komen te zitten, een soort eilandjes die bruin/ zwart gaan verkleuren. De naam heb ik verzonnen omdat ik deze gevallen pas met zulke grote regelmaat tegenkom, sinds we met z’n allen niet echt meer vrij mogen/ kunnen leven. Even voor de duidelijkheid, alle woorden die ik heb verzonnen, zijn niet respectloos bedoeld, maar helpen mijn lessen visueel kracht bij te zetten en dat we onderling begrijpen waarover we het hebben. En laten we eerlijk zijn, het houdt de sfeer er goed in tijdens de les, we lachen wat af met z’n allen. Lief blijven en geniet!

Details

Created: 13 January 2022

Vier meldingen van een doodgeborene in 1 week. Alhoewel, doodgeboren is niet helemaal het juiste woord. Eigenlijk is het een overleden ongeboren kind, want tijdens de melding draagt de moeder nog steeds haar kind in de baarmoeder. De meldingen varieerden van 24 weken t/m 36 weken zwangerschap. Voor al deze ongeboren kindjes, betekent dit voor de wet dat je begraven of gecremeerd moet worden. Soms blijven deze kinderen nog een tijdje in de buik van de moeder, voordat uiteindelijk het kindje wordt geboren. Niet altijd is het dan eenvoudig deze kindjes tot de dag van de uitvaart in een optimale conditie te behouden. Hoe ik er zelf mee om ga met het toenemende aantal meldingen? Tja, het is niet altijd gemakkelijk, ik hik wat aan tegen de veranderingen die ik constateer bij veel overledenen die ik onder handen krijg, maar zal mijn uiterste best blijven doen om een waardig afscheid te realiseren. Ik trek me wat terug in de natuur en verheug me nu al om straks de eerst geboren lammetjes te zien huppelen in de wei. Zorgeloos springen, onschuldig spelen en vrolijk huppelend in een weiland, daar waar de dauw prachtig grijs kleurt in een opkomende zon.

Details

Created: 31 December 2021

Toch verbaas ik me er over, dat vele doodsoorzaken niet verder onderzocht worden. Ik ben er inmiddels te oud voor en is het kansloos nu nog patholoog te worden, maar wat zou ik graag meer willen weten achter de doodsoorzaak van vele overledenen die ik heb mogen behandelen. In 2021 heb ik meer dan 400 verschillende behandelingen uit mogen voeren, behandelingen waarbij ik voor de nabestaanden alles uit de kast heb mogen halen om hun dierbare een waardig afscheid te geven. Voordat ik met mijn behandeling begin, zijn voor mij de doodsoorzaak en het medicijn- of drugsgebruik erg van belang. De doodsoorzaak is van belang, omdat bijvoorbeeld bij een gescheurde aorta de werkwijze van een thanatopraxie behandeling anders moet worden ingezet. Medicijn- of drugsgebruik zouden bijvoorbeeld een reactie aan kunnen gaan met de vloeistof die ik in een overledene injecteer. Het spreekt voor zich dat ik deze vragen niet altijd kan of mag stellen aan de nabestaanden, maar het zou me wel helpen. Of mijn behandelingen in 2021 anders waren dan in voorgaande jaren? Absoluut. Zoals in een vorige post aangegeven, zie ik veel meer verkleuring na een (plotseling) overlijden. De overledenen hebben meer vlekken (niet weg-drukbaar) in het gelaat en in sommige gevallen is het een mega klus ze enigszins weer toonbaar te krijgen of te houden. Gelukkig zijn er meerdere opties (gelaat-spoeling waarbij via de halsslagaders een spoeling met vloeistof plaats vindt en de verkleuring iets of geheel verdwijnt, of een airbrush waarbij met make-up een dun laagje verf over het gezicht van de overledene wordt aangebracht. Ook een thanatopraxie kan in sommige gevallen een optie zijn om de verkleuring iets bij te sturen. Zo, ik heb je weer even meegenomen in mijn wereld.

Details

Created: 28 November 2021

31, het waren 31 zakken chips. Voor in de december maand elke dag een nieuwe zak. Niet altijd ging en gaat het ons voor de wind en hadden we te maken met ongewild verlies. Als vader en dochter versterkt het onze relatie en wat is het dan mooi om je dochter blij te kunnen maken met simpel 31 zakken chips. Niet alleen omdat ze mijn dochter is, maar ook omdat ze heeft bewezen binnen mijn bedrijf een steeds grotere rol te kunnen vervullen. Bij het zien van de volle kofferbak met chips, stond ze te stuiteren in de tuin, springend met beide benen in de lucht. Koester je geluk, het zit veelal in kleine dingen en vind je het dichterbij dan je ooit had gedacht.