Lijkvinding, iets waar ik met regelmaat kom. Niet altijd zien de gevonden lichamen er in een topconditie uit, zeker niet als ze weken na hun overlijden pas zijn gevonden. Na zo veel honderden lijkvindingen te hebben gezien, zie ik wel een patroon. Hoe onaangenamer het lichaam er uit ziet, hoe slechter de schouw. In deze cases ligt er een jonge vrouw op een bed, volledig in ontbinden, gekleed en de hoeveelheid vliegen vertellen ons dat dit lichaam er al een geruime tijd zou moeten liggen. Bij het betreden van de kamer, ligt er op een tafel een A-verklaring. Een A-verklaring is een door de behandeld arts ingevuld formulier, waarop staat geschreven dat de arts ervan overtuigd is dat de dood is ingetreden ten gevolge van een natuurlijke oorzaak. Is ervan overtuigd, dat is wat er staat. Maar wat ik zie is een lichaam die gekleed is, lekt uit alles en door de ontbinding onherkenbaar is geworden. Waar ik dan zo ontzettend nieuwsgierig naar ben, is hoe deze arts tot de conclusie gekomen is dat het hier gaat om een natuurlijk overlijden. Ik heb in mijn looptijd inmiddels 3 slachtoffers gezien, die uiteindelijk waren vermoord, gemist tijdens de schouw. Waarom niet de gevonden overledene ontkleden en een grondig onderzoek verrichten naar de doodsoorzaak? Het uitkleden duurt maximaal 10 minuten, maar dan kan er wel beter onderzoek worden verricht en kan er worden uitgesloten of iemand niet gewurgd of gestoken is met een scherp voorwerp. Is het gemakzucht, desinteresse, of ben je gewoon vies van een ontbonden lichaam? Mocht je als (schouw)arts nou niet de behoefte hebben om een overledene waardig te schouwen, bel me dan, dan help ik je graag, hoe ‘ranzig’ het ook kan zijn. Je bent als arts de aangewezen persoon die het nog voor de overledene op zou kunnen nemen, en het zou je sieren als je deze taak serieus zou oppakken.