Je herkent het vast, planningen die door elkaar lopen, van hot naar her vliegen en er op het laatste moment achter komen dat dingen niet gaan zoals je het in je hoofd had gepland. Maar het maakte me wel aan het lachen en bevestigde me dat mijn bedrijfsnaam ‘Special Death Care’ bij sommige mensen een beeld naar boven haalt, die niet helemaal is wat ik met deze naam heb bedoeld. Het begon allemaal heel simpel met een klinische les in Den Helder. Omdat ik voor mijn les graag op tijd aanwezig wil zijn, boek ik met enige regelmaat een hotel in de omgeving van waar ik deze les ga geven. Ook voor deze les in Den Helder had ik mijn inziens een prima hotel geboekt. Totdat…. Een paar uur voordat ik wil vertrekken, lees ik dat de inchecktijd tot uiterlijk 18 uur mogelijk zou zijn, maar wat een schrik, dat was never nooit niet haalbaar voor me. Een mailtje richting het hotel dat ik pas rond 22 uur aanwezig zou kunnen zijn werd keurig beantwoord met de tekst: Dankjewel voor uw bericht. Wellicht kunt u de sleutel ergens eerder afhalen, want waarschijnlijk bent u wel iets eerder dan 22 uur op het eiland. Huh? Eiland? Sodeju, ik heb alleen gekeken naar de afstand rondom het hotel tot aan de plaats waar ik les zou geven, maar heb niet in de gaten gehad dat Texel een eiland is en ik daarvoor met mijn ‘ambu’ op de boot zou moeten. Gelukkig waren wat telefoontjes en een aantal mailtjes voldoende om gratis het hotel te kunnen annuleren. Een snelle zoektocht gaf me de kans nog op het nippertje een laatste vrije kamer in Schagen te boeken. Zonder problemen de overnachting geboekt, een overnachting met parkeergelegenheid een continentaal ontbijt. Ik veeg wat zweet van mijn handen en zat weer met een gerust hart aan de koffie. Nog geen 10 minuten later gaat de telefoon. Op mijn display staat de naam van het zojuist geboekt hotel. Een dame die me vriendelijk vraagt of ik Engels spreek doet me besluiten mijn telefoon door te geven aan iemand die die taal beter beheerst dan ik. Het gesprek nam niet veel tijd in beslag, maar in dit korte tijdbestek wist deze dame de andere dame wel een glimlacht op haar gezicht te toveren. ‘Weet je wat ze vroeg?’ Bij het zien van haar glimlach krijg ik zelf nu ook een glimlach van oor tot oor op mijn gezicht. ‘Nou nee, ik heb het gesprek niet mee geluisterd, maar zoals ik aan je vrolijke kop kan zien is het niet een vraag die je had verwacht, hihi.’ Haar glimlach veranderde in een schaterlach. ‘Ze had op je gegevens gezien dat je Special Death Care hebt ingevuld en vroeg of dat ook betekende dat je een speciaal ontbijt nodig zou hebben, of dat het continentaal ontbijt ook zal volstaan, wuahaaha.’ We hebben nog lang gespeculeerd wat ze er nou eigenlijk mee bedoelde en gekscherend zagen we al allemaal geserveerde lichaamsdelen op een schaal liggen. Zwarte humor, maar het maakte de dag wel leuk! Overigens een perfect hotel.