Print

‘Meneer, bent u wel eens bang? Bang voor de overledene, dat er een arm gaat bewegen, of dat ze ineens gaan zitten. Ik heb dat wel eens gehoord, dat ze rechtop gaan zitten, of dat ze zuchten. Stel je voor dat je een koelcel opent en er ineens iemand naar je roept of dat de kist opent, dat is toch eng?’ Ik pis bijna in het broek van het lachen. ‘Meid ik ben banger voor onze eigen overheid, dan voor een overledene. Laat je niks wijs maken en laat de angst voor een overledene los. Geef ze de liefde en het respect dat ze verdienen en je zult zien, een overledene heeft minder verrassingen dan ons kabinet….’ Nu was het haar beurt om bijna in de broek te pissen van het lachen.

Edwin Spieard - Special Death Care