Ik kwam met een traan op haar wangen en vertrok met een knuffel. In mijn boek ‘Altijd werken in emotie’ heb ik er al vaker over geschreven, maar nog steeds komt het regelmatig voor dat nabestaanden mij een knuffel geven voordat ik vertrek. Ingehuurd worden om een probleem te verhelpen, maar moeten erkennen dat de grens van mijn kunde is bereikt hoort ook bij mijn vak. Het constateren van een onomkeerbare achteruitgang van de overledene is een harde boodschap, maar dat betekent niet dat je daardoor de nabestaanden niet meer zou kunnen helpen. Luisteren naar de wens van de nabestaanden en uiteggen welke mogelijkheden er nog bestaan. Bij de wens om iemand thuis te houden adviseer ik een bodyseal (soms in combinatie met een drainage om zwelling tegen te gaan), maar ook een diepkoeler kan soms een prima uitkomst zijn. Een diepkoeler heeft als nadeel dat de overledene uit huis moet (vervoerskosten), maar is minder belastend voor de overledene zelf. Een bodyseal is een prima oplossing voor een thuisopbaring, maar soms moet de folie voor de crematie of begrafenis weer worden verwijderd. Dit brengt weer extra gedoe en kosten met zich mee. Maar als de familie bij vertrek vraagt of ze mij een knuffel mogen geven, dan is er rust gebracht bij de nabestaanden. Zoals zo vaak gezegd: ik maak nabestaanden niet gelukkig, maar wel iets minder ongelukkig.